Vochtbehandeling van buiten muren

Is de gevel echt aangetast, dan maakt u hem eerst schoon en vult u alle voegen op die gebarsten of poreus lijken. Daarna brengt u het beschermproduct aan. Als mos of korstmos zich heeft vastgezet op de gevel, kan een reinigingsbeurt met de hogedrukreiniger volstaan. Gebruik, zoals vermeld, bij voorkeur toch een moswerend product op bepleisterde gevels. Breng daarna het impregnerend product aan en gebruik een kwast voor het detailwerk, op delen waar bijvoorbeeld planten groeien.

Heel wat gevels in (bak)steen hebben een ondermuur uit cement. Door zijn positie behoort deze muur tot de elementen die het vaakst af te rekenen krijgen met vocht (opspattend regenwater, afvloeiend regenwater enz.). Vergeet hem dus niet te beschermen met een speciale verflaag voor ondermuren.

Zorg dragen voor uw huis, ten slotte, begint bij een degelijk dak. Het dak is de beschermkap van uw huis : is het dak niet waterdicht, dan loopt het hele huis schade op, worden plafonds aangetast en vertonen ze vlekken. Het dak is letterlijk het deksel op uw woning: het beschermt het metselwerk tegen insijpelend water en voorkomt zo dat het op termijn broos wordt. Maar het beschermt ook de plafonds, de vloeren en natuurlijk de decoratie, die bij het kleinste spoor van vocht al wordt aangetast. Een waterdicht dak garandeert bovendien dat elektriciteit geen levensgevaarlijk risico wordt in uw woning.

Het dak bestaat in de eerste plaats uit een gebinte: een houten constructie, gemaakt volgens de regels van de schrijnwerkerij, met perfect geslepen gereedschap. De stevigheid van de constructie wordt niet alleen bepaald door de kwaliteit van de montage, maar ook door de verankering in het metselwerk. Die verankering moet regelmatig worden gecontroleerd. Het gebinte moet als eerste door het dak worden beschermd tegen slechte weersomstandigheden en meer bepaald water, een geduchte vijand van droog hout. Een dak dat thermisch goed geïsoleerd is (met minerale, plantaardige of dierlijke wol), volgens de thermische voorschriften, verhoogt het comfort in de woning en gaat vooral het verlies van warmte tegen, zodat u flink kunt besparen op energieverbruik.

Zoals iedereen weet, huizen er parasieten in het gebinte: boorkevers, spinthoutkevers en in het bijzonder boktorren – die hun eieren leggen in het hout, waar de larven zich vaak jarenlang ontwikkelen – en termieten, die zich rechtstreeks voeden met houtcellulose. Controleer het hout dus regelmatig op parasieten en zorg voor een aangepaste behandeling. Het dak bevat – in beperkte mate weliswaar – ook metaalwerk. Denk maar aan versterkingsstukken voor verbindingen (met name bij boerderijen) en accessoires voor waterdichting en waterafvoer: verzinking van dakgoten, regenpijpen, kilgoten en zakgoten.

Vandaag is het dak ook vaak een draagbasis voor 'nieuwe' systemen, zoals thermische panelen voor een heetwatertoestel op zonne-energie of fotovoltaïsche panelen om elektriciteit op te wekken. Vergeet ten slotte niet dat het dak een belangrijk structureel onderdeel is van het huis en dus onder de tienjarige garantie valt. U bent dus verplicht een verzekering tegen schade aan het bouwwerk te nemen bij structurele herstellingen of een renovatie van het dak of gebinte.

De afvoer van regenwater Een privéwoning of losstaand huis moet een apart afvoerstelsel voor regenwater hebben. Toch is het geen slecht idee om te voorzien in een opvangsysteem, zodat regenwater ook in het huishouden kan worden gebruikt (om de auto te wassen, de tuin te begieten enz.). Door het regenwater gericht te doen uitvloeien naar een opvangpunt, van de muren weg, vermijdt u de nadelen van de constante vochtigheid bij een natuurlijke afvoer. Vandaag zijn er heel wat recuperatiesystemen voor particulieren op de markt, die beantwoorden aan de NBN-normen. Met de klimaatverandering en de toenemende hoeveelheid neerslag in het achterhoofd, verdient regenwaterrecuperatie extra aandacht.

Hetzelfde geldt voor afvoerpijpen als ze niet verbonden zijn met een controleput. Uiteraard moet u de lekken weer dichten, maar als die afvoeraansluiting er niet is, zijn de gevolgen voor de muren ook nefast. Een controleput in beton of pvc (als de put geen gewicht moet dragen) is gemakkelijk te installeren en de in- en uitgangen zijn voorzien van voorgezaagde sluitplaatjes: er is dus geen enkele reden om ze niet te gebruiken! Bovendien hebben ze een verhoogde rand en een vol deksel of rooster en kunnen ze ook dienst doen als sifon.

Controleputten, afvoerkanalen en beschermroosters zi om regenwater van weg te leiden en op Denk bij een opperv beton of tegels aan goten onder aan de afschotten of vloersifons die het regenwater kunnen opvangen bij fikse regenbuien.

Graaf een greppel volgens de afmetingen van de prefab goot. Verbind de aparte stukken met behulp van mortel en respecteer een afschot van 3-5 cm per meter. Wie gietijzeren of pvc-goten gebruikt, moet geen mortel maken: er zijn allerhande spruitstukken verkrijgbaar om de goten aan te sluiten op de afvoerlijnen, naargelang hun positie. De roosters, in metaal of versterkt pvc, zijn grijs of zandkleurig.

Verbind het ondergrondse buizennet en de goten (voorzien van roosters) met de controleputten om een apart afvoerstelsel aan te leggen voor het regenwater. Om de lekdichtheid aan de aansluitingen te verbeteren, kunt u een voeg in siliconenmastiek aanbrengen: siliconenmastiek is even doeltreffend op het pvc van de buizen als op het beton van de controleputten.

De algemene afvoerlijn wordt ingegraven in een greppel. De lijn kan verschillende aansluitingen bevatten, aftakkings-T's of controleputten. De normen voor greppels waar elektriciteitslijnen doorkomen zijn aangepast aan de afvoergreppels voor regenwater: 0,60 m diep en 1 m onder zones waar voertuigen rijden. Het is echter aanbevolen om betonnen buizen te gebruiken onder zones waar voertuigen rijden. Gebruik in dat geval verbindingsstukken uit pvc of cementvezel. De elektriciteitsleidingen moeten minstens 0,20 m van de afvoer verwijderd liggen.

Wanneer u de lijn ingraaft, brengt u eerst een laag (10 cm) zand aan onder de lijn. Op de buis komt dan een nieuwe laag zand, aangevuld met ophoogmateriaal. Trek de lijn door tot aan een vloeizone of een aansluiting op de riolering.

Respecteer ook voor de afvoerlijn een afschot van 3-5 cm, met het oog op een doeltreffende werking. Breng een gekleurd signalisatierooster aan (in een andere kleur dan rood (elektriciteit) of geel (gas)). Maak de greppel helemaal dicht met de uitgegraven aarde, maar let erop dat het ophoogmateriaal 'geen elementen bevat die de leidingen kunnen beschadigen of de lekdichtheid kunnen aantasten…' (cf. de geldende norm). Met andere woorden: haal alle grote kiezelstenen uit het ophoogmateriaal (ophoogmateriaal met veel kiezelstenen kunt u eventueel grof zeven).